 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ты ня хочаш ніякай ахвяры,
Супраць сонца натура ўстае.
Начапіла на нос акуляры,
І схаваліся вочы твае.
I як быццам у масцы — чужая,
Толькі можна па вуснах пазнаць.
Гэта лучыць нас, цесна збліжае,
Як улетку касцоў — сенажаць.
Прабягае праменьчык-насьмешнiк.
Ці-ж магу я твой позірк злавіць?
Б'ецца ў шкло падарожны алешнік,
Завіваецца сьцежка як ніць.
Два шкляныя кругі — цемра ночы.
Пазіраеш спакойна праз іх.
Зыркі дзень не залазіць у вочы,
А ў сутоньні на вейках прыціх.
Неяк дзіўна блiшчаць акуляры.
Там, у цёмных люстэрках — кусты.
I вачыма праз тыя гушчары
Да мяне прабіваешся ты.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
